Στην Κρήτη, το ποσοστό των ανέργων αγγίζει το 8,7% ενώ πριν από ένα χρόνο κυμαινόταν στο 5.4%.
Μέσα σε έναν χρόνο, ο αριθμός των ανέργων έχει αυξηθεί κατά 34%, καθώς ο αριθμός των ατόμων που βρίσκονται χωρίς δουλειά προσέγγισε τον περασμένο Οκτώβριο τις 500.000, ενώ οι εκτιμήσεις για την συνέχεια κάνουν λόγο για σχεδόν 700.000 ανέργους!
Επιπλέον, μέσα σε έναν μήνα, μεταξύ Οκτωβρίου και Σεπτεμβρίου, οι άνεργοι αυξήθηκαν περίπου κατά 34.000, ενώ στην ίδια περίοδο μειώθηκαν περίπου κατά 73.000 και οι απασχολούμενοι!...Αυτό σημαίνει ότι μέσα στον Οκτώβριο, χάθηκαν 107.000 θέσεις από την αγορά εργασίας.
Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας. το ποσοστό ανεργίας τον Οκτώβριο 2009 ανήλθε σε 9,8%, έναντι 7,4% τον Οκτώβριο του 2008 και έναντι 9,1% τον Σεπτέμβριο 2009.
Οι εκτιμήσεις, όμως, του ΟΑΕΔ αναφέρονται σε ποσοστά ανεργίας της τάξης του 13% και πλέον!
Το σύνολο των απασχολουμένων κατά τον Οκτώβριο 2009 εκτιμάται ότι ανήλθε σε 4.505.100 άτομα.
Οι άνεργοι ανήλθαν σε 491.139 άτομα, ενώ ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός ανήλθε σε 4.282.772 άτομα. Οι απασχολούμενοι μειώθηκαν κατά 110.708 άτομα σε σχέση με τον Οκτώβριο του 2008 (μείωση 2,4%) και κατά 72.743 άτομα σε σχέση με το Σεπτέμβριο του 2009 (μείωση 1,6%). Οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 123.935 άτομα σε σχέση με τον Οκτώβριο του 2008 (αύξηση 33,8%) και κατά 34.336 άτομα σε σχέση με το Σεπτέμβριο του 2009 (αύξηση 7,5%).
Χαρακτηριστικά αναφέρεται πως από το 2004 μέχρι το 2009, το ποσοστό ανεργίας στην Κρήτη έχει ως εξής: 6,3% το 2004 και 2005, 3,9% το 2006, 4% το 2007, 7,9% το 2008 και 9,8% το 2009.
Η εικόνα που επικρατεί σήμερα στην Κρήτη είναι τραγική, παρόλο που το νησί μας τα περασμένα χρόνια είχε, σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα, χαμηλά ποσοστά ανεργίας.
Υπάρχουν οικοδόμοι που δεν έχουν δουλέψει εδώ και δύο μήνες, άνθρωποι που ψάχνουν για ένα μεροκάματο οπουδήποτε και δε βρίσκουν, νέοι, απόφοιτοι Λυκείου, πτυχιούχοι, που άδικα αναζητούν μια θέση στην αγορά εργασίας.
Η περίοδος που διανύουμε είναι η χειρότερη των τελευταίων χρόνων, ειδικά για τον ιδιωτικό τομέα. Το κόστος ζωής έχει ανέβει κατακόρυφα τη στιγμή που τα μεροκάματα έχουν πέσει ενώ καλπάζει η ανασφάλιστη εργασία.
Μέσα σε έναν χρόνο, ο αριθμός των ανέργων έχει αυξηθεί κατά 34%, καθώς ο αριθμός των ατόμων που βρίσκονται χωρίς δουλειά προσέγγισε τον περασμένο Οκτώβριο τις 500.000, ενώ οι εκτιμήσεις για την συνέχεια κάνουν λόγο για σχεδόν 700.000 ανέργους!
Επιπλέον, μέσα σε έναν μήνα, μεταξύ Οκτωβρίου και Σεπτεμβρίου, οι άνεργοι αυξήθηκαν περίπου κατά 34.000, ενώ στην ίδια περίοδο μειώθηκαν περίπου κατά 73.000 και οι απασχολούμενοι!...Αυτό σημαίνει ότι μέσα στον Οκτώβριο, χάθηκαν 107.000 θέσεις από την αγορά εργασίας.
Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας. το ποσοστό ανεργίας τον Οκτώβριο 2009 ανήλθε σε 9,8%, έναντι 7,4% τον Οκτώβριο του 2008 και έναντι 9,1% τον Σεπτέμβριο 2009.
Οι εκτιμήσεις, όμως, του ΟΑΕΔ αναφέρονται σε ποσοστά ανεργίας της τάξης του 13% και πλέον!
Το σύνολο των απασχολουμένων κατά τον Οκτώβριο 2009 εκτιμάται ότι ανήλθε σε 4.505.100 άτομα.
Οι άνεργοι ανήλθαν σε 491.139 άτομα, ενώ ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός ανήλθε σε 4.282.772 άτομα. Οι απασχολούμενοι μειώθηκαν κατά 110.708 άτομα σε σχέση με τον Οκτώβριο του 2008 (μείωση 2,4%) και κατά 72.743 άτομα σε σχέση με το Σεπτέμβριο του 2009 (μείωση 1,6%). Οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 123.935 άτομα σε σχέση με τον Οκτώβριο του 2008 (αύξηση 33,8%) και κατά 34.336 άτομα σε σχέση με το Σεπτέμβριο του 2009 (αύξηση 7,5%).
Χαρακτηριστικά αναφέρεται πως από το 2004 μέχρι το 2009, το ποσοστό ανεργίας στην Κρήτη έχει ως εξής: 6,3% το 2004 και 2005, 3,9% το 2006, 4% το 2007, 7,9% το 2008 και 9,8% το 2009.
Η εικόνα που επικρατεί σήμερα στην Κρήτη είναι τραγική, παρόλο που το νησί μας τα περασμένα χρόνια είχε, σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα, χαμηλά ποσοστά ανεργίας.
Υπάρχουν οικοδόμοι που δεν έχουν δουλέψει εδώ και δύο μήνες, άνθρωποι που ψάχνουν για ένα μεροκάματο οπουδήποτε και δε βρίσκουν, νέοι, απόφοιτοι Λυκείου, πτυχιούχοι, που άδικα αναζητούν μια θέση στην αγορά εργασίας.
Η περίοδος που διανύουμε είναι η χειρότερη των τελευταίων χρόνων, ειδικά για τον ιδιωτικό τομέα. Το κόστος ζωής έχει ανέβει κατακόρυφα τη στιγμή που τα μεροκάματα έχουν πέσει ενώ καλπάζει η ανασφάλιστη εργασία.
4 σχόλια:
... σκεφτόμουν διαβάζοντάς σε ότι η φωτογραφία καθ' αυτή είναι ίσως περιεκτικότερη και τραγικότερη από το ίδιο το κείμενο
αυτός που βγαίνeι έξω από την εργασία, τα βάζει πρώτα με τους πραγματικούς φταίχτες και ύστερα, όσο τον βαραίνει η ανάγκη και η λύπη, τα βάζει με τον εαυτό του
έτσι προκύπτει το σπαρακτικό (αλλά άδικο) ερώτημα :
in need or lazy ?
Πραγματικά μέσα σε ένα τέτοιο παραγωγικό και κοινωνικό περιβάλλον, όπως αυτό που ζούμε, αναρωτιέμαι αν θα μπορούσαν ποτέ να αντιμετωπιστούν ριζικά και με κοινωνική διακαιοσύνη τα διαρθρωτικά προβλήματα. Διότι ακόμα και να εξασφάλιζε κάποιος πρόσκαιρα και επιφανειακά την δυνατότητα να πετσοκόψει μισθούς, συντάξεις δικαιώματα, δίκαια και “άδικα” κεκτημένα, δεν θα αργούσαν “οι συντεχνίες” (όπως σκωπτικά και άδικα πολλές φορές λέγονται τα συνδικάτα) να βρουν τον τρόπο να αντιδράσουν, να απειλήσουν το δικομματικό σύστημα και να δώσει αυτό πάλι με ανερμάτιστο και αντιπαραγωγικό τρόπο “αντιπαροχές” που θα κατευθυνθούν στον καταναλωτισμό.
Δεν ξέρω πως μπορεί να ξεκινήσει μια προσπάθεια σοβαρής ανάπτυξης με κοινωνική δικαιοσύνη σε αυτόν τον τόπο βασισμένα στα δικά μας μέτρα: Για παράδειγμα αύξηση των δημόσιων δαπανών σε τομείς αιχμής (Είμαστε μια χώρα που δεν παράγουμε τίποτα με ολοκληρωτική σχεδόν ενεργειακή εξάρτηση, κανένας ιδιώτης δεν θα ρισκάρει σε τόσο δύσκολα, επίδοτήσεις και να πάρει).
Επίσης να μηδενίσουμε τις δαπάνες για αγορά όπλων από το εξωτερικό. Αν είναι αναγκαίο να αυξήσουμε τα όπλα μας, που για μένα είναι ένα φόβητρο που μας επιβάλεται για οικονομικούς λόγους των συμμάχων, να έχουμε μόνο όσα μπορούμε να κατασκευάσουμε εμείς εδώ. Τουλάχιστον να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Ας αγοράζουμε μόνο τεχνογνωσία.
Καλησπέρα φίλε grsail!
Εδώ ισχύει αυτό που λένε οι κινέζοι:μιά εικόνα χίλιες λέξεις!
Το ότι μπορεί και να μην είναι τόσο τραγικά τα πράγματα στην προκειμένη περίπτωση, δεν σημαίνει και ότι δεν είναι τραγικά πάντως.
Νάσαι καλά.
Ωρα καλή.
Καλησπέρα Κ.Κ.!
Πλήρη η προσέγγιση από μέρους σου.
Το ερώτημα που συνεχίζει να πλανιέται:Τι κάνουμε τόσα χρόνια?,όπως επίσης: τι περιμένουμε?,τι μας εμποδίζει να προχωρήσουμε? και ένα σωρό άλλα.
Είμαστε νομίζω από τα είδη, που χρήζουν ιδιαίτερης μελέτης...τι άλλο να πω.
Ωρα καλή.
Δημοσίευση σχολίου