Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010

Το αγροτικό πρόβλημα έξω από τα δόντια.


Θέλω να αναφέρω κάποια στοιχεία του αγροτικού θέματος χωρίς όμως να παραπέμψω σε έγγραφα, κείμενα, αποφάσεις της ΕΕ κτλ και χωρίς να έχω θεωρητική γνώση του θέματος. Απλά θα πω εν τάχει και ρεαλιστικά πώς έχουν τα πράγματα από ό,τι έχω καταλάβει και από ό,τι μου λένε κάποιοι καλοί φίλοι οι οποίοι είναι σοβαροί αγρότες, αν κάνω λάθος διορθώστε με:

Η Ευρωπαική Ένωση θέλει να μειωθεί ο αγροτικός πληθυσμός στην Ελλάδα γιατί άλλες οικονομικές δραστηριότητες είναι πολύ πιο επικερδής και παραγωγικές. Το 1980 είχαμε πάνω από 30% αγροτικό πληθυσμό, το 1995 περίπου 20% και 1 εκ αγρότες ενώ σήμερα έχουμε πέσει κοντά στο 10,5% και 500,000 αγρότες. Ο στόχος της ΕΕ είναι να πέσει ο αγροτικός μας πληθυσμός κάτω από 5% ενώ ακόμη και τότε θα θεωρεί ότι έχουμε πολλούς αγρότες. Όταν λέμε να πέσει ο αγροτικός πληθυσμός - για να καταλαβαινόμαστε - σημαίνει να φύγουν οι άνθρωποι από τις εστίες τους και να πάνε σε μεγάλα αστικά κέντρα όπου θα εργαστούν ως υπάλληλοι σε επιχειρήσεις ή ως εργατικό κτλ δυναμικό....Το Ελληνικό κράτος, στα πλαίσια της ΕΕ, δεν μπορεί πλέον ούτε να έχει δασμούς ώστε να κάνει με τεχνητό τρόπο πιο ακριβά τα ξένα προϊόντα, ούτε μπορεί να επιδοτεί τα ελληνικά προϊόντα επιτρέποντας αυτά να είναι πιο φτηνά. Αν οι αγρότες πιέσουν για να πάρουν κάποιες επιχορηγήσεις από το κράτος τότε η ΕΕ έρχεται και μας τιμωρεί ζητώντας να πληρώσουμε πρόστιμα γιατί αυτό θεωρείται κάτι σαν ντάμπινγκ. Συνεπώς στα πλαίσια της ΕΕ το κράτος είναι υποχρεωμένο να απέχει.

Οι επιδοτήσεις που δίνονται σήμερα, ας πούμε χοντρικά ότι δίνονται στα πλαίσια μιας μεταβατικής φάσης μεταξύ της περιόδου προ ΕΕ και της περιόδου μετά το 2013 όταν οι αγρότες θα αφεθούν 100% στο ό,τι κάνουν μόνοι τους στην ελεύθερη αγορά. Και βέβαια τα αγροτικά προϊόντα που παράγονται στις λεγόμενες τρίτες χώρες εκτός ΕΕ είναι πάμφθηνα και έτσι οι αγρότες μας δεν θα έχουν καμία ελπίδα επιβίωσης εκ των πραγμάτων. Όπως λέει ο Ανδρουλάκης είναι δυνατόν να θεωρείται σοσιαλιστικό να βάζουμε δασμούς σε προϊόντα φτωχών αφρικανικών χωρών για να ζήσουν οι δικοί μας αγρότες; Εγώ δεν συμφωνώ με αυτή τη λογική αλλά την αναφέρω για να γίνει κατανοητό το θέμα.

Ίσως επιβιώσουν μόνο κάποιοι που έχουν τεράστιες εκτάσεις με αποτέλεσμα να μπορούν να χρησιμοποιούν μεγάλα και πολλά μηχανήματα που ελαχιστοποιούν τα κόστη εργασίας ή αν επίσης λόγω μεγάλων εκτάσεων μπορούν να προμηθεύονται λιπάσματα και άλλα υλικά πάμφθηνα. Επίσης, ίσως θα μπορέσουν να επιβιώσουν και κάποιοι άλλοι με πρωτοποριακές καλλιέργειες. Φαντάζομαι ότι όποιες εξαιρέσεις υπάρξουν θα επιβιώσουν με πάρα, πάρα πολλή δουλειά, σοβαρότητα, γνώσεις, εμπειρία και λίγα κέρδη. Κάθε περιοχή βέβαια και κάθε προϊόν έχει τις ιδιαιτερότητές του.

Συνεπώς οι αγρότες, για να το πούμε ξερά κοφτά, οδηγούνται σε κυριολεκτικό αφανισμό. Για μένα δεν έχει καμία σημασία να πω αν φταίνε οι αγρότες ή δεν φταίνε, αν πήγαιναν στα κλαρίνα για να φάνε τις επιδοτήσεις ή αν τα έστελναν στο π.χ. ΤΕΙ αγροτικής παραγωγής που σπούδαζε ο γιος τους. Σήμερα όμως, γιατί κάποιος υπεύθυνος πολιτικός δεν βγαίνει στην τηλεόραση ανακοινώνοντας ότι σε 10 χρόνια από σήμερα το 80% των σημερινών αγροτών θα είναι χρεοκοπημένοι, πάμφτωχοι ή υπάλληλοι 3ης κατηγορίες στις γειτονικές πόλεις; Να ξέρει έτσι ο κάθε ένας το τι τον περιμένει. Δεν θα ήταν αυτό το πιο τίμιο;

Αυτό που ξέρω, μέσω αυτών που βλέπω, είναι ότι ο αγροτικός πληθυσμός δεν είναι καθόλου ενημερωμένος για το τι θα γίνει σε πολύ λίγα χρόνια, και μπορεί πολλοί αγρότες να έφαγαν τις επιδοτήσεις σε διπλοκάμπινα Hi-Lux Toyota 3000 κυβικών καθώς και στα κλαρίνα αλλά υπάρχουν και πολλοί άλλοι ευσυνείδητοι και συγκρατημένοι που είναι επίσης στην ίδια μοίρα. Νομίζω κανείς υπεύθυνος πολιτικός δεν βγήκε ποτέ να πει το τι έχει αποφασιστεί από τις Βρυξέλλες. Τολμάει έστω και τώρα κανείς να βγει και να ανακοινώσει την πραγματικότητα;

Σημαντική Σημείωση
Αυτό που μπορεί να προσφέρει ο αγροτικός τομέας στα άτομα που θα ασχοληθούν με αυτόν , είναι η σχετική αυτονομία και αυτάρκεια που μπορεί να τους προσφέρει. Κάτι που δεν έχει αξιολογηθεί σωστά από όσους εγκαταλείπουν την ύπαιθρο για να πάνε να γίνουν υπάλληλοι 3ης διαλογής διαμένοντας σε μικρά διαμερίσματα στις πόλεις. Δεν μπορούν όμως τα άτομα που ασχολούνται με την γη να έχουν μεγάλες απαιτήσεις. Η γη μπορεί να θρέψει όταν οι απαιτήσεις είναι μικρές και τα άτομα δεν είναι υπερκαταναλωτικά. Μπορεί κάποιος που έχει σήμερα γη να φτιάξει ένα ενεργειακά αυτόνομο σπίτι, να έχει δική του παραγωγή για να καταναλώνει (συν κότες κτλ αν θέλει) και να πουλάει και κάτι ίσα, ίσα για να μπορεί να αγοράσει κάποια λίγα πράγματα που δεν θα παράγει αυτός με την σκληρή δουλειά του.

Αυτή η τίμια ζωή νομίζω ότι είναι ακόμη εφικτή στην ύπαιθρο. Την θέλει όμως κανείς ή όλοι φαντάζονται ότι μπορούν να δανείζονται άτοκα και να πριμοδοτούνται τσάμπα; Η ενασχόληση με την γεωργία και η ζωή κοντά στην γη είναι εφικτή αλλά απαιτεί άλλη στάση ζωής και πολύ περιορισμένο καταναλωτικό προφίλ. Εγώ προσωπικά, μια τέτοια ζωή θα ήθελα να κάνω και ας σηκωνόμουν κάθε μέρα στις 05.00 το πρωί για να ποτίζω τα ζώα και να σκάβω το χωράφι με τα χέρια μου μέχρι εξαντλήσεως. Θα είχα όμως το προνόμιο της αυτονομίας και της αυτάρκειας. Αν μπορούσα θα συνδεόμουν με την ΔΕΗ μόνο για να της πουλάω ρεύμα....
http://www.greekrider.blogspot.com/

2 σχόλια:

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

Ερχόμαστε απ’ το παρελθόν κι ονειρευόμαστε το μέλλον, καλύτερο. Είμαστε η σπορά του Μαρίνου Αντύπα. Μείναμε στη γη, να καλλιεργήσουμε με την γνώση των παλαιότερων, προσφέροντας για λίπασμα στην γη μας πρώτα απ’ όλα τον ιδρώτα μας και το αίμα μας. Προσφέρουμε και παράγουμε την τροφή στο λαό μας, εισπράττοντας αδιάκοπα την περιφρόνηση, την ανέχεια, την ερήμωση, την απογοήτευση.

Δεκαετίες ρημάζουν τα χωριά, εγκαταλείποντας τα χωράφια, θάβουν τις προαιώνιες σχέσεις της αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας που στήριζαν τις κοινότητες. Διέλυσαν τον υγιή συνεργατισμό, κατέστρεψαν τις παραδόσεις μας και διέδωσαν τον λούμπεν πολιτισμό της γκλαμουριάς της νύχτας, της μπάλας και της ρουφιανιάς.

Ένα σύστημα παγκόσμιο έχει αποφασίσει να ξεμπερδεύει με την αγροτιά, όπως την ξέραμε πριν πολλά χρόνια. Αυτό το σύστημα, και στην Ελλάδα και παντού, έχει αναλάβει να συρρικνώσει τον αγροτικό πληθυσμό, να συνθλίψει τον μικρό αγρότη, να εξαλείψει την οικιακή αγροτική οικονομία, να μην επιτρέψει την αυτάρκεια ούτε στα πιο στοιχειώδη αγαθά της φύσης. Η ντόπια και παγκόσμια εξουσία με τους μηχανισμούς της (Κυβερνήσεις, Ε.Ε., Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, Τροφίμων, Πολυεθνικές Αγροτοεφοδίων και Μεταλλαγμένων, Μεγαλέμποροι και μεγαλοδιακινητές τροφής) κατάφεραν να οδηγήσουν τις αγροτικές οικονομίες σε ελεγχόμενα αδιέξοδα με προκαθορισμένες συνέπειες. Επιδοτούμενη γεωργία, πλεονασματικά προϊόντα, απορύθμιση των ίδιων των νόμων τους της ελεύθερης αγοράς με την προσφορά και ζήτηση να μην συναντώνται ποτέ, ασφυκτική εξάρτηση των αγροτών από τις εισροές, δραματική αύξηση του κόστους παραγωγής και μείωση του αγροτικού εισοδήματος, εξαθλίωση της υπαίθρου, φτώχεια και πείνα στα 2/3 του πλανήτη.

Το τελικό σχέδιο όμως των Κυβερνήσεων και των Πολυεθνικών ελίτ της Οικονομίας και της Διαχείρισης είναι γνωστό. Δημιουργώντας την Παγκόσμια Οικονομική και Διατροφική κρίση, επιταχύνοντας την Περιβαλλοντική Καταστροφή, θα ‘ρθουν στην συνέχεια ως “σωτήρες”, επιβάλλοντας παντού “δημοκρατίες εκτάκτου ανάγκης”, με περιστολή ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, ορίζοντας αυστηρά τα όρια της ανθρώπινης ζωής, με κύριο μέλημα την απόλυτη βιομηχανοποίηση της παραγωγής τροφής, με την επιβολή της βιοτεχνολογίας (μεταλλαγμένα, νανοτρόφιμα κ.λ.π.) και την υπερμεγέθυνση της αγροτικής μονάδας (τεράστια αγροκτήματα, ελεγχόμενα από εταιρείες ή λίγους τσιφλικάδες), αλλά και επιβάλλοντας εναρμονισμένες με τις επιδιώξεις τους διατροφικές συνήθειες στους υπηκόους τους, στο πνεύμα της όλο και μεγαλύτερης αστικοποίησης των πληθυσμών.

Για την επιδίωξη των στόχων του, το πλέγμα εξουσιών που κυβερνά τις ζωές μας φροντίζει αρκετά χρόνια έως τώρα, να διατηρεί διαιρεμένο τον αγροτικό κόσμο, σε κομματικά μαγαζιά, σε ξεχωριστά μαντριά, με βοσκούς τους βολεμένους αγροτοπατέρες. Το μαντρί το μεγάλο, όμως, είναι ένα και επειδή η αξιοπρέπεια και η αντίληψη θα πεθάνουν τελευταία στο ανθρώπινο είδος, έχει αρχίσει να γίνεται κατανοητό το παιχνίδι των αφεντάδων μας.

Κατεβαίνουμε στα μπλόκα πολλοί από μας που σκέφτονται έτσι, ενωμένοι με τα αδέρφια μας αγρότες, καλώντας όλους στους δίκαιους αγώνες μας.

Τα απαιτήματα μας είναι:

- Η εγγύηση του αγροτικού εισοδήματος σ’ όλη την Επικράτεια.

- Η διαγραφή όλων των χρεών των αγροτών στην ΑΤΕ και το πάγωμα των πλειστηριασμών των περιουσιακών τους στοιχείων.

- Η άμεση, σοβαρή (και όχι ψίχουλα) οικονομική ενίσχυση των μικρομεσαίων πρωτίστως και κατά κύριο επάγγελμα αγροτών.

- Η άμεση αποζημίωση απ’ τον ΕΛΓΑ όλων των πληγέντων παραγωγών το τελευταίο διάστημα.

Και σαφώς η αναθεώρηση της ΚΑΠ

busy bee είπε...

Φίλε Ηρακλή!
Θέλω να πιστεύω ότι είσαι καλά.
Οι αγρότες είναι κομμάτι της υγιής περιφέρειας, όπου το αστικοποιημένο κράτος των Αθηνών έχει εγκαταλήψει, μαζί με όλη την υπόλοιπη ύπαιθρο - περιφέρεια που κάποτε ήταν η ραχοκοκαλιά σε όλους τους βαθμούς, η πραγματική Ελλάδα, των ανθρώπων Ελλήνων.
Εκ των πραγμάτων, πιστεύω, ότι όλοι μια κάποια στιγμή θα γυρίσουν πίσω, εκεί στις ρίζες.
Δημοσιεύω το σχόλιο σου ως έχει.
Νάσαι καλά φίλε μου.
Ωρα καλή.

Share |

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts with Thumbnails