του Γιώργου Λακόπουλου
Ακούγεται παντού: "Που πάμε; Τι θα γίνει στη χώρα;". Η πρώτη απάντηση είναι "πάμε κατά διαόλου και θα γίνει κόλαση". Είναι η κυρίαρχη αίσθηση των ημερών. Μια φοβική αντίληψη των πραγμάτων, σαρώνει τα πάντα- επηρεάζει ως και ψυχολογικά τους ανθρώπους. Είναι όμως επιδερμική και πρόχειρη. Γιατί τίποτε δεν συμβαίνει χωρίς να έχει και την καλή πλευρά του. Στην Ελλάδα ίσως να είναι σωτήρια όλα αυτά που τη βρίσκουν τελευταία.
Μερικοί πιστεύουν ενδόμυχα ότι κάτι θα γίνει στο τέλος και θα τη βγάλουμε καθαρή , χωρίς να αλλάξουμε τίποτε στον καθημερινό βίο μας. Κάποιος θα μας δανείσει, κάποιος θα σπεύσει να μας βοηθήσει , κάποιος από μηχανής Θεός θα επέμβει. Η εν πάση περιπτώσει ότι κακό είναι να γίνει, θα γίνει στον διπλανό.
Πολύ σύντομα θα διαψευσθούν. Η εποχή των θαυμάτων έκλεισε. Από εδώ και πέρα το καλύτερο που μπορεί να μας συμβεί είναι να το καταλάβουμε.
Αν το καταλάβουμε θα αρχίσουν και τα αληθινά θαύματα....Οι αγρότες θα καλλιεργούν τη γη τους με πραγματική φροντίδα και θα αναθέτουν σε σωστούς συνεταιριστές να τους βρουν αγορές.
Οι επαγγελματίες δεν θα περιμένουν να κάνουν απόσβεση κλέβοντας τον πελάτη και την εφορία.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι θα τιμούν τη δουλειά τους και δεν θα την έχουν για να ξεκουράζονται.
Οι φοιτητές και οι καθηγητές τους θα δημιουργήσουν πραγματικά πανεπιστήμια.
Οι δάσκαλοι θα διδάσκουν στις σχολικές αίθουσες με το μισθό τους και όχι στα παιδικά και εφηβικά δωμάτια με μαύρο χρήμα.
Οι επιχειρηματίες θα καταλάβουν ότι οι αρπαχές τελείωσαν και τα κέρδη δεν βγαίνουν με κόλπα.
Οι δημοσιογράφοι θα κάνουν ενημέρωση και όχι δημόσιες σχέσεις.
Οι πολιτικοί θα εκλέγονται με την αξία τους, όχι με την προπαγάνδα και το χορηγό τους.
Οι οικογένειες θα ξαναγίνουν οικογένειες, θα τρέφονται στην κουζίνα του σπιτιού τους και όχι στα ακριβά εστιατόρια, τις χασαποταβέρνες, τις πιτσαρίες, ή από "ντελίβερι" και σουβλατζίδικα.
Οι γονείς δεν θα ξοδεύουν άσκοπα και επιζήμια για τα παιδιά τους.
Οι ατομικοί και οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί θα εξορθολογιστούν.
Οι καταναλωτές δεν θα αποκτούν αγαθά με λεφτά που δεν έχουν.
Η χωριάτικη πολυτέλεια, η μικροαστική ξιπασιά και η επιδειξιομανια, των "τζιπάδων" και των "δήθεν" θα περιοριστεί.
Ο καθένας θα υπάρχει με τα κυβικά του, με την αξία του, με τη δουλειά και όχι με τη μαγκιά, τα κόλπα και την μαϊμουδιά του..
Ας το ξανασκεφτούμε. Μπορεί αυτό που βλέπουμε στο βάθος του τούνελ να μην είναι το τρένο που έρχεται καταπάνω μας. Μπορεί να είναι η ευκαιρία να ξαναγίνουμε κανονικοί άνθρωποι, συνειδητοί καταναλωτές, πραγματικοί εργαζόμενοι, αληθινοί πολίτες. Έχει συμβεί και σε άλλες κοινωνίες, γιατί όχι και σε μάς;
ΥΓ: Απαντήσεις του τύπου "και μετά ξυπνήσαμε" δεν γίνονται δεκτές.
protagon.gr
Ακούγεται παντού: "Που πάμε; Τι θα γίνει στη χώρα;". Η πρώτη απάντηση είναι "πάμε κατά διαόλου και θα γίνει κόλαση". Είναι η κυρίαρχη αίσθηση των ημερών. Μια φοβική αντίληψη των πραγμάτων, σαρώνει τα πάντα- επηρεάζει ως και ψυχολογικά τους ανθρώπους. Είναι όμως επιδερμική και πρόχειρη. Γιατί τίποτε δεν συμβαίνει χωρίς να έχει και την καλή πλευρά του. Στην Ελλάδα ίσως να είναι σωτήρια όλα αυτά που τη βρίσκουν τελευταία.
Μερικοί πιστεύουν ενδόμυχα ότι κάτι θα γίνει στο τέλος και θα τη βγάλουμε καθαρή , χωρίς να αλλάξουμε τίποτε στον καθημερινό βίο μας. Κάποιος θα μας δανείσει, κάποιος θα σπεύσει να μας βοηθήσει , κάποιος από μηχανής Θεός θα επέμβει. Η εν πάση περιπτώσει ότι κακό είναι να γίνει, θα γίνει στον διπλανό.
Πολύ σύντομα θα διαψευσθούν. Η εποχή των θαυμάτων έκλεισε. Από εδώ και πέρα το καλύτερο που μπορεί να μας συμβεί είναι να το καταλάβουμε.
Αν το καταλάβουμε θα αρχίσουν και τα αληθινά θαύματα....Οι αγρότες θα καλλιεργούν τη γη τους με πραγματική φροντίδα και θα αναθέτουν σε σωστούς συνεταιριστές να τους βρουν αγορές.
Οι επαγγελματίες δεν θα περιμένουν να κάνουν απόσβεση κλέβοντας τον πελάτη και την εφορία.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι θα τιμούν τη δουλειά τους και δεν θα την έχουν για να ξεκουράζονται.
Οι φοιτητές και οι καθηγητές τους θα δημιουργήσουν πραγματικά πανεπιστήμια.
Οι δάσκαλοι θα διδάσκουν στις σχολικές αίθουσες με το μισθό τους και όχι στα παιδικά και εφηβικά δωμάτια με μαύρο χρήμα.
Οι επιχειρηματίες θα καταλάβουν ότι οι αρπαχές τελείωσαν και τα κέρδη δεν βγαίνουν με κόλπα.
Οι δημοσιογράφοι θα κάνουν ενημέρωση και όχι δημόσιες σχέσεις.
Οι πολιτικοί θα εκλέγονται με την αξία τους, όχι με την προπαγάνδα και το χορηγό τους.
Οι οικογένειες θα ξαναγίνουν οικογένειες, θα τρέφονται στην κουζίνα του σπιτιού τους και όχι στα ακριβά εστιατόρια, τις χασαποταβέρνες, τις πιτσαρίες, ή από "ντελίβερι" και σουβλατζίδικα.
Οι γονείς δεν θα ξοδεύουν άσκοπα και επιζήμια για τα παιδιά τους.
Οι ατομικοί και οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί θα εξορθολογιστούν.
Οι καταναλωτές δεν θα αποκτούν αγαθά με λεφτά που δεν έχουν.
Η χωριάτικη πολυτέλεια, η μικροαστική ξιπασιά και η επιδειξιομανια, των "τζιπάδων" και των "δήθεν" θα περιοριστεί.
Ο καθένας θα υπάρχει με τα κυβικά του, με την αξία του, με τη δουλειά και όχι με τη μαγκιά, τα κόλπα και την μαϊμουδιά του..
Ας το ξανασκεφτούμε. Μπορεί αυτό που βλέπουμε στο βάθος του τούνελ να μην είναι το τρένο που έρχεται καταπάνω μας. Μπορεί να είναι η ευκαιρία να ξαναγίνουμε κανονικοί άνθρωποι, συνειδητοί καταναλωτές, πραγματικοί εργαζόμενοι, αληθινοί πολίτες. Έχει συμβεί και σε άλλες κοινωνίες, γιατί όχι και σε μάς;
ΥΓ: Απαντήσεις του τύπου "και μετά ξυπνήσαμε" δεν γίνονται δεκτές.
protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου