Μέσα σ΄ ένα επικοινωνιακό ορυμαγδό απειλών, χρεωκοπίας, αποβολής απ΄ την Ε.Ε., περικοπές μισθών και συντάξεων, επεισοδίων, πτώχευσης των νοικοκυριών, κατασχέσεων, στημένων εγκλημάτων και άλλα παρόμοια, νά σου ήρθε και η Πρωτομαγιά. Η εργατική Πρωτομαγιά… Οι μαζοχιστές εργατο-ρωμιοί (αυτή την φορά διαδήλωσαν και οι αστυνομικοί μαζί τους!) και οι λοιποί Ρωμιοί συμπολίτες μας, εόρτασαν την Πρωτομαγιά με τον γνωστό παραδοσιακό τρόπο, μαδώντας λουλούδια και φτιάχνοντας στεφάνια με άνθη… Ρε δε πα να λένε ό,τι θέλουν τ΄ αμερικανάκια κι οι κουτόφραγκοι, ότι είμαστε απατεώνες, κλέφτες, παρηκμασμένοι, λαμόγια και άλλα τέτοια. Αυτοί είναι υπεράνω, δεν ασχολούνται με το τι λένε οι άλλοι γι΄ αυτούς, άλλωστε ποτέ δεν φταίνε αυτοί οι ίδιοι, αλλά οι άλλοι για την κατάντια τους και την εθνική συμφορά τους… Έτσι αυτοί έχουν το χαβά τους, ή παίζουν το βιολί τους… συνεχίζοντας ακάθεκτοι την πορεία προς την άβυσσο…
Διαδηλώσεις στους δρόμους, πανώ, αποκλεισμοί στα λιμάνια (λίγες μέρες πριν) με τους τουρίστες και τα ξένα κρουαζιερόπλοια να μην μπορούν να αποπλεύσουν και άλλα τραγελαφικά. Έτσι κι εγώ, για να ξεφύγω απ΄ το τρελάδικο της Ρωμιοσύνης, δηλαδή την πρωταθλήτρια πρωτεύουσα τού τσιμέντου και της άναρχης δόμησης και μετά φόβου απεργιών στα πλοία, αποπλεύσαμε μαζί με τη σύντροφό μου για ένα γνωστό κι «αγαπημένο» μας προορισμό, τη Νάξο. Κι όπως λέει και το γνωστό τραγούδι: «Στην Πάρο και στη Νάξο, τον αέρα μου ν΄ αλλάξω…». Έλα όμως, που η Ρωμιοσύνη καραδοκεί παντού και δεν σ΄ αφήνει «ν΄ αγιάσεις»....Μέσα απ΄ το δεύτερο αυτό οδοιπορικό στο πάλαι ποτέ νησί τής Αριάδνης (βλ. Οδοιπορικό στη χώρα των Α-ναξίων) γυρίσαμε με πολλές φωτογραφίες, αναμνήσεις και ανάμεικτα συναισθήματα. Απ΄ την μια η καταπληκτική φύση τού νησιού, οι όμορφες αμμώδεις παραλίες, τα γάργαρα νερά του και η τόσο εύφορη γη και απ΄ την άλλη η Τουρκο-ρωμιοσύνη πάντοτε παρούσα με τα ατελείωτα παρατράγουδά της. Ένα τόσο όμορφο νησί με τέτοια ιστορικά και πολιτιστικά ευρήματα, κακοποιείται βάναυσα απ΄ τους ντόπιους Τουρκο-ρωμιούς κατοίκους του, εδώ και εκατονταετίες...
Πλήρες post εδώ: http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1327
Διαδηλώσεις στους δρόμους, πανώ, αποκλεισμοί στα λιμάνια (λίγες μέρες πριν) με τους τουρίστες και τα ξένα κρουαζιερόπλοια να μην μπορούν να αποπλεύσουν και άλλα τραγελαφικά. Έτσι κι εγώ, για να ξεφύγω απ΄ το τρελάδικο της Ρωμιοσύνης, δηλαδή την πρωταθλήτρια πρωτεύουσα τού τσιμέντου και της άναρχης δόμησης και μετά φόβου απεργιών στα πλοία, αποπλεύσαμε μαζί με τη σύντροφό μου για ένα γνωστό κι «αγαπημένο» μας προορισμό, τη Νάξο. Κι όπως λέει και το γνωστό τραγούδι: «Στην Πάρο και στη Νάξο, τον αέρα μου ν΄ αλλάξω…». Έλα όμως, που η Ρωμιοσύνη καραδοκεί παντού και δεν σ΄ αφήνει «ν΄ αγιάσεις»....Μέσα απ΄ το δεύτερο αυτό οδοιπορικό στο πάλαι ποτέ νησί τής Αριάδνης (βλ. Οδοιπορικό στη χώρα των Α-ναξίων) γυρίσαμε με πολλές φωτογραφίες, αναμνήσεις και ανάμεικτα συναισθήματα. Απ΄ την μια η καταπληκτική φύση τού νησιού, οι όμορφες αμμώδεις παραλίες, τα γάργαρα νερά του και η τόσο εύφορη γη και απ΄ την άλλη η Τουρκο-ρωμιοσύνη πάντοτε παρούσα με τα ατελείωτα παρατράγουδά της. Ένα τόσο όμορφο νησί με τέτοια ιστορικά και πολιτιστικά ευρήματα, κακοποιείται βάναυσα απ΄ τους ντόπιους Τουρκο-ρωμιούς κατοίκους του, εδώ και εκατονταετίες...
Πλήρες post εδώ: http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1327
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου