Κόκκινες γραμμές πολύ εκ των υστέρων επιχειρεί η κυβέρνηση σε ασφαλιστικό και εργασιακά…
Βιαστικά και αγχωμένα η κυβέρνηση επιχειρεί τώρα να θέσει μια κόκκινη γραμμή στην τρόικα αντιλαμβανόμενη ότι η λογική του καρπαζοεισπράχτορα έχει πια και τα όριά της. Οι συνεχείς απαιτήσεις των γραφειοκρατών, κυρίως ως προς το ασφαλιστικό, αποδεικνύουν ότι, αν δεν υπάρχει μια δυναμική αντιμετώπιση, στο τέλος η χώρα θα γίνει στάχτες και αποκαΐδια. Ο πρωθυπουργός αλλά και οι συνεργάτες του στο Μέγαρο Μαξίμου αποφάσισαν να στηρίξουν τον υπουργό Εργασίας Ανδρέα Λοβέρδο, παρά τα σοβαρά και συγκεκριμένα παράπονα και απορίες που διατηρούν για τον τρόπο που διαπραγματεύτηκε αλλά και επικοινώνησε την όλη προετοιμασία για το ασφαλιστικό.
Μάλιστα ο πρωθυπουργός, σύμφωνα με πληροφορίες, στην κατ’ ιδίαν συνάντησή του προχτές με το οικονομικό επιτελείο (Παπακωνσταντίνου και Σαχινίδη) επιχείρησε να γεφυρώσει τις διαφορές τους με τον Λοβέρδο, ο οποίος σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες του δηλώνει ότι δεν έχει την απαραίτητη στήριξη από την πλατεία Συντάγματος και ότι το… οικονομικό δίδυμο επιχειρεί να εμφανιστεί ως… καλά παιδιά στους χαρτογιακάδες των Βρυξελλών. Ο Γιώργος Παπανδρέου, από την άλλη, εμφανίζεται ώς τώρα σαν να μην είχε την απαραίτητη ενημέρωση για το εύρος των απαιτήσεων της τρόικας σχετικά με τις αποδοχές αλλά και τη συνταξιοδότηση των Ελλήνων, μέτρα που εκφεύγουν από το μνημόνιο που συμφώνησε η ελληνική κυβέρνηση....Ο πρωθυπουργός αναμένεται να πάρει επάνω του, όπως προέκυψε από τις προχτεσινές πυρετώδεις διεργασίες, την ευθύνη να διατυπώσει τις ενστάσεις, αντιρρήσεις αλλά και διαφωνίες της ελληνικής κυβέρνησης για τα αποικιακού χαρακτήρα μέτρα που προτείνονται, τα οποία αναμένεται να προκαλέσουν πολιτικό σεισμό στη χώρα και να οδηγήσουν μεγάλα τμήματα του ελληνικού πληθυσμού στην πλήρη εξαθλίωση.
Άλλωστε συνεργάτες του πρωθυπουργού αντιλαμβάνονται ότι τα περιθώρια ανοχής της ελληνικής κοινωνίας δεν είναι απεριόριστα, ενώ και τα όρια αντοχής του πολιτικού συστήματος είναι πολύ μικρά πλέον, προκειμένου να αντέξουν τόσο σκληρά και άδικα μέτρα που τινάζουν στον αέρα προοπτικές, σχέδια και όνειρα χιλιάδων εργαζομένων, αλλά και κάθε έννοια ανταποδοτικότητας ενός συστήματος που στηρίζεται και στις κρατήσεις των εργαζομένων.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ : http://www.topontiki.gr/Articles/view/6530
Βιαστικά και αγχωμένα η κυβέρνηση επιχειρεί τώρα να θέσει μια κόκκινη γραμμή στην τρόικα αντιλαμβανόμενη ότι η λογική του καρπαζοεισπράχτορα έχει πια και τα όριά της. Οι συνεχείς απαιτήσεις των γραφειοκρατών, κυρίως ως προς το ασφαλιστικό, αποδεικνύουν ότι, αν δεν υπάρχει μια δυναμική αντιμετώπιση, στο τέλος η χώρα θα γίνει στάχτες και αποκαΐδια. Ο πρωθυπουργός αλλά και οι συνεργάτες του στο Μέγαρο Μαξίμου αποφάσισαν να στηρίξουν τον υπουργό Εργασίας Ανδρέα Λοβέρδο, παρά τα σοβαρά και συγκεκριμένα παράπονα και απορίες που διατηρούν για τον τρόπο που διαπραγματεύτηκε αλλά και επικοινώνησε την όλη προετοιμασία για το ασφαλιστικό.
Μάλιστα ο πρωθυπουργός, σύμφωνα με πληροφορίες, στην κατ’ ιδίαν συνάντησή του προχτές με το οικονομικό επιτελείο (Παπακωνσταντίνου και Σαχινίδη) επιχείρησε να γεφυρώσει τις διαφορές τους με τον Λοβέρδο, ο οποίος σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες του δηλώνει ότι δεν έχει την απαραίτητη στήριξη από την πλατεία Συντάγματος και ότι το… οικονομικό δίδυμο επιχειρεί να εμφανιστεί ως… καλά παιδιά στους χαρτογιακάδες των Βρυξελλών. Ο Γιώργος Παπανδρέου, από την άλλη, εμφανίζεται ώς τώρα σαν να μην είχε την απαραίτητη ενημέρωση για το εύρος των απαιτήσεων της τρόικας σχετικά με τις αποδοχές αλλά και τη συνταξιοδότηση των Ελλήνων, μέτρα που εκφεύγουν από το μνημόνιο που συμφώνησε η ελληνική κυβέρνηση....Ο πρωθυπουργός αναμένεται να πάρει επάνω του, όπως προέκυψε από τις προχτεσινές πυρετώδεις διεργασίες, την ευθύνη να διατυπώσει τις ενστάσεις, αντιρρήσεις αλλά και διαφωνίες της ελληνικής κυβέρνησης για τα αποικιακού χαρακτήρα μέτρα που προτείνονται, τα οποία αναμένεται να προκαλέσουν πολιτικό σεισμό στη χώρα και να οδηγήσουν μεγάλα τμήματα του ελληνικού πληθυσμού στην πλήρη εξαθλίωση.
Άλλωστε συνεργάτες του πρωθυπουργού αντιλαμβάνονται ότι τα περιθώρια ανοχής της ελληνικής κοινωνίας δεν είναι απεριόριστα, ενώ και τα όρια αντοχής του πολιτικού συστήματος είναι πολύ μικρά πλέον, προκειμένου να αντέξουν τόσο σκληρά και άδικα μέτρα που τινάζουν στον αέρα προοπτικές, σχέδια και όνειρα χιλιάδων εργαζομένων, αλλά και κάθε έννοια ανταποδοτικότητας ενός συστήματος που στηρίζεται και στις κρατήσεις των εργαζομένων.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ : http://www.topontiki.gr/Articles/view/6530
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου