Η ελληνική Δικαιοσύνη βρίσκεται σε αφύσικο εναγκαλισμό με την Ορθόδοξη Εκκλησία!

«Κύριε διευθυντά,

Η ελληνική Δικαιοσύνη βρίσκεται σε αφύσικο εναγκαλισμό με την Ορθόδοξη Εκκλησία:

Λατρευτικές εικόνες και ευαγγέλια σε όλα τα ακροατήρια και στα δικαστικά γραφεία, αγιασμός κατά την έναρξη του δικαστικού έτους, καθιέρωση του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη ως προστάτη του δικαστικού σώματος, δικαστική αργία κατά την ημέρα που εορτάζεται ο Αγιος, λειτουργίες, λιτανείες και αγρυπνίες στο φερώνυμο ναό, παρουσία εκπροσώπου της Εκκλησίας σε εκδηλώσεις της Δικαιοσύνης…
Αυτά είναι φαινόμενα αναχρονιστικά, ασυμβίβαστα προς ένα σύγχρονο κράτος δικαίου, μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Φαινόμενα που σκιάζουν την ελληνική Δικαιοσύνη, την εμφανίζουν υπό εκκλησιαστική κηδεμονία. Από τον Τύπο μαθαίνουμε ότι σ’ αυτά έρχεται τώρα να προστεθεί η οικοδόμηση και λειτουργία ναού στον χώρο του Αρείου Πάγου!
Οταν το διάβασα, σταυροκοπήθηκα! Καθώς όμως οι μέρες περνούσαν, επανερχόταν η απορία: ποιος και γιατί εμπνεύστηκε αυτή την αφύσικη συστέγαση και πώς κατάφερε να την προωθήσει;Θα πρόκειται, υποθέτω, για εκκλησιαστική πρωτοβουλία. Την ίδια πρωτοβουλία, για την ίδρυση και λειτουργία ναού στον Αρειο Πάγο, είχε εκδηλώσει η Εκκλησία και πριν από δέκα περίπου χρόνια. Συνάντησε όμως τότε αντιστάσεις και το «σχέδιο» δεν προχώρησε. Τώρα βρήκε πρόθυμα ώτα;
Κατά τα τελευταία χρόνια η Εκκλησία προσπαθεί να διεισδύει σε χώρους άσκησης κρατικής εξουσίας. Ομως η παρουσία ιερωμένων σε χώρους του Αρείου Πάγου μπορεί να ενθαρρύνει κάποιους διαδίκους να επιζητούν τη μεσολάβηση κληρικών σε εκκρεμείς δίκες… Οι κίνδυνοι είναι προφανείς για όλα τα μέρη.
Επιπλέον, μετά την ίδρυση «ορθόδοξου» πολιτικού κόμματος, η εκάστοτε κυβέρνηση, για να συγκρατήσει τους ψηφοφόρους της, ενδέχεται να ενδίδει σε παρεμβάσεις και υποδείξεις εκκλησιαστικών παραγόντων. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί και σε θέματα προαγωγών δικαστών, ιδίως στις ηγετικές θέσεις της δικαστικής ιεραρχίας. Αν λοιπόν ιδρυθεί ναός μέσα στον χώρο του ανώτατου δικαστηρίου, κάποιοι υποψήφιοι για προαγωγή ή ενδιαφερόμενοι για άλλη ευνοϊκή μεταχείριση (μετάθεση, τοποθέτηση στις Βρυξέλλες, συμμετοχή σε συμβούλια κ.λπ.) μπορεί να γίνουν τακτικοί «προσκυνητές» στον ναό και «συνομιλητές» ιερέων και μητροπολιτών! Οι κίνδυνοι υπονόμευσης της δικαστικής τάξης και της αμεροληψίας των δικαστών είναι και πάλι προφανείς.
Εξάλλου, η ίδρυση και λειτουργία ορθόδοξου ναού στον χώρο του ανώτατου δικαστηρίου θα αποτελούσε προνομιακή μεταχείριση του ορθόδοξου δόγματος, ασυμβίβαστη με την, κατά το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ισότητα όλων των θρησκειών και δογμάτων.
Η ιδιαίτερη αυτή μεταχείριση δεν μπορεί να δικαιολογηθεί ούτε από τη νεφελώδη και διαπιστωτική απλώς εξαγγελία περί «επικρατούσας» θρησκείας ούτε από την αριθμητική υπεροχή των ορθοδόξων.
Επιπλέον, η κατασκευή και λειτουργία στον χώρο του ανώτατου δικαστηρίου ορθόδοξου ναού θα υπονόμευε, στα μάτια αλλοθρήσκων ή αλλοδόξων, που συμβαίνει να αντιδικούν με ναούς, μονές ή άλλα ορθόδοξα καθιδρύματα, τη δικαστική αμεροληψία του Αρείου Πάγου. Θα αντέβαινε άρα στο άρθρο 6 παρ.1 της ΕΣΔΑ και στη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.Για τους λόγους αυτούς ελπίζεται ότι η ηγεσία της Δικαιοσύνης, πολιτική και δικαστική, θα αντισταθεί στην υλοποίηση του σχεδίου.
Στέφανος Ματθιας - Επίτιμος πρόεδρος του Αρείου Πάγου»
Πηγή:Καθημερινή.